Rozdział siódmy

3 maj 2016 rok
Spaceruje po parku, tak zwyczajnie spaceruje. Słońce ogrzewa moją twarz a na nosie mam założone ciemne okulary, a w uszach słuchawki z której wydobywa się muzyka mianowicie piosenka Laury, bo to ona jest moją muzyką. Właśnie umówiłem się z nią w naszej ulubionej kawiarni i idę na te spotkanie. Wyszedłem zbyt wcześniej, żeby jeszcze choć przez chwile pospacerować. Dochodziłem do naszej kawiarni, ściągnąłem słuchawki i schowałem do kieszeni spodni i wszedłem do kawiarni. Patrzyłem czy gdzieś nie siedzi Laura jak na razie nigdzie jej nie ma więc zająłem wolne miejsce na samym końcu sali i usiadłem. Po chwili kelner dał mi menu i poszedł, a ja otworzyłem menu sprawdzając co tu zamówić dla siebie i Laury. Dla niej jestem w stanie zrobić wszystko i to co ona sobie wymarzy, to będzie to miała cena nie gra roli. Ktoś otworzył dziwi ja wyjrzałem za menu zobaczyłem Laurę szukała mnie nerwowo. Pomachałem jej ręką uśmiechnęła się do mnie i szybko do mnie przyszła przytuliliśmy się usiadła obok mnie podałem jej menu i pokazałem jej ręką, że wybrałem co by tu dla nas zamówić i po chwili przyszedł kelner.
-Co podać?
-Po proszę kawę rozpuszczalną z mlekiem i do tego ciastko czekoladowe-Odpowiedziała Laura a kelner zwrócił się w moją stronę i ja odrzekłem, że to samo on sobie to zapisał w małym notatniku i odszedł. Gdzie po chwili znowu się pojawił i podał nam dwie kawy i dwa ciastka.
-Laura muszę ci coś ważnego powiedzieć-Odrzekłem kiedy wziąłem pierwszy łuk kawy, była ciepła i poczułem jak ten płyn rozpływa się po całym moim ciele a Laura spojrzała się na mnie znacząco i wskazała, żebym kontynuował-Więc rozstałem się z Courtney-Dodałem ona uśmiechnęła się pod nosem i spojrzała na mnie widziałem w jej oczach te iskierki szczęścia.
-Pierwszy raz się cieszę jak mój przyjaciel zrywa z dziewczyną, a to ten przyjaciel, którego kocham ponad życie-Powiedziała i napiła się kawy i wzięła kawałek ciastka a ona się pobrudziła zacząłem się cicho śmiać, a ona popatrzyła się na mnie dziwnie. Po chwili wziąłem serwetkę i ją wytarłem dalej się śmiejąc ona zaczęła sama z  siebie śmiać kocham jej ten śmiech.
-Powiedziała mi jeszcze, że ją popamiętam-Powiedziałem kiedy ja i ona uspokoiliśmy się od śmiania. Zaczęliśmy rozmawiać na różne tematy. Po skończonym ciastku, napiciu się kawy i zapłaceniu gdzie Laura nalegała, że to ona zapłaci za swoje, ale ja się uparłem i zapłaciłem za wszystko. Wyszliśmy z kawiarni i szliśmy w stronę mojego domu, śmialiśmy się i rozmawialiśmy. Doskonale czuje się w jej towarzystwie i tylko w jej towarzystwie albo jak ona jest blisko mnie, to też czuje się doskonale. Doszliśmy do mojego domu otworzyłem dziwi a ona weszła pierwsza ściągnęliśmy buty. Ona poszła do salonu usiadła na sofie a poszedłem do kuchni, gdzie z szafki wyciągnąłem dwie szklany a z lodówki sok pomarańczowy i nalałem do tych szklanek. I z tymi szklankami poszedłem do salonu położyłem obie szklanki na stoliku a ja usiadłem obok niej. Objąłem ją i popatrzyłem się na nią wzrokiem zadowolenia i uśmiechnąłem się do niej a ona odwzajemniła ten uśmiech.
-Ross z tobą wszystko jest lepsze-Odparła i przytuliła się do mojej piersi, a moje ręka powędrowała na jej plecy, które masowałem kocham kiedy ona jest obok mnie. Chce żeby ona była zawsze blisko mnie.
-A ja chce, żebyś zawsze była blisko mnie już nigdy nie uciekała o de mnie, potrzebuje Cię Laura i ty nawet nie wiesz jak bardzo, chce żebyś wiedziała, że ja też uważam ze z tobą jest wszystko o wiele lepsze i kocham Cię Lauro-Powiedziałem a ona wstała i popatrzyła się na mnie,przegryzła wargi i wyciągnęła rękę w kierunku szklanki i wzięła łuk soku, który jej nalałem po chwili ostawiła i dalej się we mnie wtuliła.
-Ja też tego chce też Cię kocham, ale sam przyznasz, że to nie jest takie łatwe Ross-Powiedziała i westchnęła nic w naszym życiu nie jest łatwe, to takie nasze życie, które jest trudne, ale kiedy jesteśmy razem, to już nic nie jest trudne i możemy wiele rzeczy zrobić razem tylko ja i ona nikt więcej.
-Uwielbiasz się bawić moimi włosami-Odrzekłem i zacząłem ją łaskotać a ona zaczęła się śmiać i mówiła "Przestań, Ross...przestań" a ja dalej ją łaskotałem. Po skończonej zabawie postanowiliśmy iść na górę do mojego pokoju. Od razu położyliśmy się na łóżku i przytuliliśmy się do siebie rozmawiając przy tym albo od czasu do czasu była cisza albo dawaliśmy sobie pocałunki.
-Cieszę się, że Cię poznałam-Odrzekła Laura, kiedy leżała na moim torsie i jeździła po nim swoją ręką a ona nawet nie wie jak ja się cieszę. Jestem szczęśliwy za ten dzień, że los dał mi ją, żeby ją poznać i zakochać się w niej.
-Ja się cieszę bardziej codzienne rano Dziękuje Bogu, że Ciebie poznałem i się w tobie zakochałem jestem najszczęśliwszym człowiekiem na tej ziemi-Powiedziałem i pocałowałem moją jedyną miłość ona się dla mnie liczy najbardziej na świecie i nikt inny tylko ona. Jest dla mnie najważniejsza jakby coś jej się stało, to dorwał bym tego kogoś i go zabił zimną krwią.
-Miłe słowa-Odrzekła i tuliła się we mnie coraz bardziej kocham kiedy ona to robi kiedy razem się całujemy, dotykamy, masujemy się nawzajem, przytulamy się, rozmawiamy albo jak jest po między nami cisza. Nie potrzebujemy zbędnych słów, tylko bliskość drugiej ukochanej osoby na świecie, a to ona nią jest, chce ją mieć na zawsze w swoich ramionach i mieć pewność, że ochronię ją przed wszystkim i ochronie ją własną piersią.

Witam Was!

Jak widzicie nowy wygląd bloga ten szablon zrobiła mi moja koleżanka, której bardzo dziękuje, że mi go zrobiła i znalazła czas.

Przedstawiam wam nowy rozdział, w którym jest sama Raura a wy pewnie się cieszycie.

W tym rozdziale nic konkretnego się nie dzieje, ale w przyszłych dużo się wydarzy 

Nie zdradzę wam, ale mogę powiedzieć, że będzie rozstanie i również rozdział ze wspomnieniami 

Rossa i muszę Was niestety zmartwić, ale pojawi się Courtney, to na tyle.

Pozdrawiam!

PS.Liczę na wasze komentarze!